POP3 i IMAP protokoli

Kratko objašnjenje razlika u POP3 i IMAP protokolima, bez ulaženja u suštinu rada, već razlika koje donose u "korisničkom iskustvu"

POP3 protokol se pretežno koristi na email servisaima sa veoma velikim brojem korisnika. Kako je email servis najzastupljeniji servis Interneta, veličina sandučića na takvim serverima bi bila ogromna. Stoga je ovaj protokol stvoren za preuzimanje maila sa servera, čime perosnalni računari postaju mesto čuvanja pošte. Pošto je sva pošta preuzeta i nalazi se unutar email klijenta (npr. MS Outlook, Thunderbird i sl.) pošta se može, a i ne mora obrisati sa email servera. Kako je centralno mesto skladištenja sam računar korisnika, ne postoji mogućnost sinhronizacije pošte na drugim uređajima (laptopovima, telefonima i sl.). To se posebno ogleda u poslatim porukama, koje se nalaze isključivo na hard diskovima personalnih računara.

IMAP protokol je poslovni protokol, koji omogućava da se pošta "diretkno" čita sa email servisa. Svaki webmail klijent (squirrel ili roundcube mail) je ustavri IMAP client sa web interface-om. Pored jedinstvenog skladištenja na prostru email servera, IMAP protokol, omogućava skladištenje, zaglavlja, delova i/ili celih poruka na email klijentu (MS Outlook ili Thunderbird i sl.) i njihovu sinhronizaciju sa "centralom" na serveru. Pošto je centralizovan, njegov najveći nedostatak su moguća zagušenja na serveru usled velikog broja zahteva za čitanjem ili sinhronizacijom. Takođe, korisnici koji koriste Windows klijente, mogu da se sretnu sa veoma velikim fajlovima na svojim računarima, ili sa nepotpunim mailovima usled neadekvatne sinhronizacije (npr, namešteno je samo da se preuzimaju zaglavlja, ne i cele poruke  i sl.)

IT služba TMF-a preporučuje korišćenje  webmaila kao osnovnog sistema, a IMAP klijenta (Outlook ili Thunderbird), kao potencijalnu zamenu.